सजली फुलली रास फुलांची
संध्या छेडते व्यथा मनाची
कातर रात्र घायाळ करी रे
सांग सजणा येणार कधी रे
संध्या छेडते व्यथा मनाची
कातर रात्र घायाळ करी रे
सांग सजणा येणार कधी रे
जीवा जळवी वैशाख वणवा
मृगजळ तो आहेच फसवा
अश्रूतच काया चिंब ओली रे
सांग सजणा येणार कधी रे
प्रेम तराणे कानी गुणगुणावे
बेभान धुंदीत स्वप्नी विहरावे
मिसळू दे हा श्वास श्वासात रे
सांग सजणा येणार कधी रे
प्रीतीत हा दुरावा सोसवेना
व्यथित मन कुठेच रमेना
असा मजवरी रुसू नको रे
सांग सजणा येणार कधी रे
दीपिका जोशी
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा