बागांची कोंड, घनसाची कोंड, दादर्याची कोंड... अश्या काही कोंडी मनात घर करून आहेत...सरळ सोटअर्थ म्हणाल तर कोंड म्हणजे डोह.. पण डोह म्हटल्यावर जास्तीत जास्त मनात काय येत असेल तर खोल खोल पाणी. अगदी ओक बोक... माझ्या मनातील कोंड मात्र खोल नाहीये. तिला वलय आहे अदभुततेचे... ह्या कोंडीच्या घळणी वर नेहमीच घनदाट झाडी असायची किवा एखादा जुनाट पसरलेला वृक्ष.
या झाडीत म्हणे खूप वर्षा पासून रहात असलेली एक नाग जोडी असते आणि त्या वृक्षावर देवचार असतो. कोणी म्हणायचे तिथे भोवरा आहे आणि तो ओढून घेतो तिथे पोहायला गेल्यावर. कोणी म्हणायचे तिथे खोल आत मगर आहे...
हे सर्व चित्र माझ्या गावातले... माझ्या बालपणीचे... म्हणजे ३५ -४० वर्षा पूर्वीचे. आज कोंडी बुजून गेल्यात, घळणी वरची झाडे गायब झालीत आणि त्या ओक्या बोक्या झाल्यात. देवाचाराने तर नक्कीच स्थलांतर केले असेल.
आज हे सर्व आठवते आहे हा फोटो बघताना... तो काढलाय गेल्या वर्षी वॉशिंग्टनला मित्रा कडे गेलो होतो तेव्हा...
दिलीप सावंत |
Dilip'ji mastach!
उत्तर द्याहटवाmanatla gaav aani gaavaat adaklela man, asach kadhi hi buchkalya marun var yeta! chaan lihile aahe!
Good piece of writing!Hope to read more from u!!
उत्तर द्याहटवापाय सोडूनी जळात बसला असला औदुंबर ची आठवण आली अगदी ! छान फोटो आणि वर्णन !
उत्तर द्याहटवा